زیانهای مصرف گوشت قرمز

 کارنیتین، ترکیب شیمیایی چهارگانه ای از اسیدهای آمینه میتونین و لیزین است که نام آن به عنوان تازه ترین متهم انسداد عروق، به این فهرست اسامی افزوده شده است

کارتینین بیش از هر غذای دیگری، در گوشت قرمز وجود دارد.

یافته های غیرقطعی تحقیقات تازه پزشکی حاکی از آن است که گروهی از باکتریهای معده به عنوان کاتالیزور عمل می کنند و طی یک فرایند شیمیایی، کارنیتین را به ماده سخت کننده جدار عروق و در نتیجه به عامل گرفتگی رگهای قلب بدل می کنند.
 
پژوهشگران کلینیک کلیولند در اوهایوی آمریکا دریافته اند که میکروبهای معده کارنیتین را به ترکیب خطرناکی تبدیل می کنند که می تواند عامل سکته قلبی یا نارسایی های دیگر عروقی شود.

 

                

پژوهش اخیر (که بر  ۲۵۰۰ نفر انجام شده)، نشان داده است که بدن گیاهخواران به سبب آن که به متابولیزه کردن گوشت عادت ندارد، این تبدیل شیمیایی را انجام نمی دهد و از این روی، کسانی که از مصرف فراورده های حیوانی می پرهیزند، به ندرت به انسداد عروق یا ناراحتی قلبی مبتلا می شوند، و آنان که از خوردن گوشت قرمز پرهیز می کنند، احتمال ابتلا به چنین ناراحتیهایی را در بدنشان اندکتر می کنند. طبیعی است که عاداتی چون سیگار کشیدن، میزان بالای کلسترول خون، و فشار خون بالا، به خطر گرفتگی رگهای قلب و لخته شدن خون در عروق قلبی این عده می افزاید.

محققان پزشکی کلینیک قلب در انستیتوی پژوهشی مداستار آمریکا می گویند ممکن است بتوان با یافتن آنتی بیوتیکهای خاصی که گروهی از باکتریهای معده را می کشند، مانع از تولید کارنیتین شد. مشکل اما،‌ آن است که این گروه باکتری که کاتالیزور فرایند شیمیایی تولید کارتینین هستند، هنوز ناشناخته اند و به این دلیل، یافتن آنتی بیوتیک های کشنده آنها ـ دست کم فعلاً ـ شدنی نیست.

پژوهشگران قلب آمریکا می گویند این یافته تازه، چون لایه ای است که از ده ها لایه معمایی بزرگ کنار رفته است.

از آنجا که یافته های تازه قطعیت نیافته اند، پزشکان می گویند هنوز نمی توان به مردم توصیه کرد از مصرف کارنیتین دوری کنند.
کارنیتین در گوشت سفید، سبوس، و برخی سبزیجات ـ به میزان اندک ـ وجود دارد. به سبب فوایدی که سالها از آن صحبت شده، کارتینین به صورت دارو هم موجود، و مورد مصرف است.

با آن که هنوز شواهد کافی برای آن در دست نیست که مضار کارتینین را بیش از منافع آن اعلام کند، زیانهای مصرف گوشت قرمز روشن است و پزشکان بر پرهیز یا دست کم اعتدال در مصرف آن تأکید دارند.