پیرمرد و دخترک
اندي هوگ در هفتم ماه سپتامبر 1964 در روستاي و هلن سوئيس چشم به جهان گشود.
چون مادرش نمي‌توانست او را اداره كند، اندي خيلي زود از او جدا شد تا به
محيط جديد عادت كند. او چند سال اول زندگيش را در نوانخانه سپري كرد تا
اينكه مادربزرگش سرپرستي وي را در سن 3 سالگي تقبل نمود.
گفته شده است كه شرايط زندگي اندي او را از ساير همكلاسيهايش قلدرتر ساخته
بود. وقتي يكي از دوستانش زمين تمرين محلي كاراته را به او معرفي كرد،
اندي تنها 10 سال داشت. از آن زمان به بعد او شروع به يادگيري دروس كاراته
كرد بطوري كه بتواند حمله ديگران را پاسخ دهد. اندي به سرعت پيشرفت مي‌كرد.
در آن زمان فدراسيون كاراته سوئيس قوانين را بصورتي تغيير داد تا نوجوانان
نيز بتوانند با بزرگسالان در تمامي مسابقات قهرماني كاراته سوئيس شركت
كنند و اندي به راحتي در اين مسابقات پيروز شد!
وقتي اندي براي نخستين بار در سومين دور از مسابقات آزاد جهاني كيوكوشين در سال 1983 پا به ميدان مبارزه گذاشت فقط 19 سال سن داشت. اندي جواني تازه وارد و با ذكاوت بود و جهاني را با تكنيك و مهارتهاي منحصر به فرد مبارزه خود تحت تأثير قرار داده بود. 4 سال بعد در چهارمين دوره از مسابقات آزاد جهاني كيوكوشين كه در سال 1987 برگزار شد، اندي به سادگي با غلبه بر مبارزان قدري مانند ماسودا (Masuda) از ژاپن، آدمير داكاستا (Admir Da Costa) از برزيل كه هر دو نيز در آزمون نهائي كيوكوشين با 100 نفر كوميته داده، پيروز شده بودند، به دور پاياني راه يافت. فينال چهارمين دور از مسابقات آزاد جهان او، مبارزه‌اي بود در مقابل قدرترين مبارزان فني كه تا كنون در تاريخ كيوكوشين سابقه نداشته است: ماتسويي (Matsui) و اندي (Andy) در آن دوره، نخستين باري بود كه يك مبارز غير ژاپني در فينال اين مسابقات حضور به هم رسانيده بود و امروز كاراته كاران كيوكوشين‌كا و عاشقان مبارزه هنوز هم در سراسر دنيا از آن فينال با شكوه و نتيجه آن به خوبي ياد مي‌كنند. اما نتيجه آن چندان اهميتي ندارد بلكه اندي راه را براي مبارزان غربي و اروپائي گشود و به جهان ثابت كرد كه در سايه تمرينات سخت و فنون واقعي هر كسي مي‌تواند به مقام قهرماني دست يابد.
براي اكثر مردم، اندي برنده واقعي فينال مسابقات بود و بايد به مقام قهرماني چهارمين دوره از رقابتهاي آزاد جهاني مي‌‌رسيد. يك سال بعد از هفدهم سپتامبر سال 1988، يك مسابقه كاراته كيوكوشين مخصوص در شهر سرسي (Sursee) كشور سوئيس برگزار شد. اين نخستين مسابقه جام بزرگ بين‌المللي (Super-Cup) بود كه بوسيله انجمن كاراته سوئيس سازماندهي شده بود. رقيبان كيوكوشين‌كا از كشورهاي ژاپن، بريتانياي كبير، هلند، مجارستان، آلمان و اسپانيا با يكديگر به رقابت پرداختند. قبل از كسب مقام نائب قهرماني جهان، اندي هوگ در دور فينال با حريف ژاپني خود كنجي ميدوري (Kenji Midori) به رقابت پرداخت (كنجي ميدوري پنجمين قهرمان مسابقات آزاد جهاني كيوكوشين در سال 1991 شد)، اندي، زيگفريد السون از هلند را در مسابقه نيمه پاياني شكست داد. در بعدازظهر اين مسابقات بدون اغراق مهيج‌ترين رقابت مسابقه‌اي بود كه ميان اندي هوگ و كنجي ميدوري برگزار شد.
پس از دو راند طويل‌المدت، اندي هوگ بعنوان برنده مبارزه و اين دوره از مسابقات اعلام شد. در سال 1989 اندي هوگ در دسته سنگين و‌زن براي دومين بار قهرمان اروپائي كيوكوشين شد. او بعنوان قهرمان برتر اروپائي سفر مي‌كرد و در اردوهاي تابستاني كيوكوشين بعنوان استاد، فنون ضربه فني كاراته را آموزش مي‌داد. قبل از اينكه اندي هوگ در سال 1992 براي هميشه كاراته كيوكوشين را كنار بگذارد، در مسابقات k-1 و كاراته Seidokaikan به مبارزه پرداخت، و در مقابل بهترين مبارزان و مشهورترين نامها در تاريخ كيوكوشين قرار گرفت و جنگيد و فقط در چند مسابقه انگشت شمار شكست را متحمل شد. با وجود اين كه بيش از چند سال از جدايي اندي هوگ از سازمان كاراته كيوكوشين نگذاشته است، اما هنوز او به عنوان يك ستاره برجسته و سمبل در اذهان بسياري از كيوكوشين‌كاران باقي است و به او به ديده احترام مي‌نگرند. او به مثابه قهرمان راستيني است كه بيش از يك دهه در ژاپن و دور دنيا شناخته شده است.
در همان سالي كه اندي هوگ انجمن كيوكوشين را ترك كرد، در مسابقات آزاد جهاني در سبك Seido با غلبه بر Taiei Kin در بازي فينال با نتيجه 5 بر صفر به مقام قهرماني دست يافت.
مدل های پالتو زنانه 